ارتباط با تامین‌کنندگان: رقابت (خیر)، همیاری (بله)

تامین‌کنندگان شرکت‌هایی هستند که کالا (مواد اولیه) یا خدمات مورد نیاز شرکت ما را تامین می‌کنند تا بتوانیم محصولی را منطبق با مشخصات مورد انتظارِ مشتری تولید کنیم. به دو روش می‌توانیم با تامین‌کنندگان ارتباط داشته باشیم: رقابتی و همیاری متقابل.

ارتباط با تامین‌کنندگان به روش رقابتی

در روش رقابتی تمرکز بر تامینِ ارزان‌تر است و در آن از ترفندهایی مانند تقسیم یک سفارش بین چند تامین‌کننده و ایجاد رقابت بین آن‌ها یا چانه زدن تا حد ممکن و دادن سفارش به تامین‌کننده‌ای که قیمت پایین‌تری بدهد، استفاده می‌شود و ظاهرا اهرم قدرت همیشه در دست واحد خرید شرکت است.

ارتباط با تامین‌کنندگان به روش همیاری متقابل

در روش همیاری متقابل تمرکز بر کاهش کلیِ هزینه‌ها است بنابراین در این روش از تامین‌کنندگان محدود یا تک ‌منبعی استفاده می‌شود. کار با تامین‌کنندگانِ محدود فواید زیادی دارد مثلا باعث کاهش نوسان در مواد اولیه می‌شود در نتیجه کیفیت کلی بهبود می‌یابد و از هزینه‌هایی که صرف دوباره‌کاری ناشی از مشکلات کیفی است کاسته می‌شود. در این روش، چون شرکتِ شما برای تامین‌کننده یک مشتری قدیمی و وفادار محسوب می‌شود پس برای راضی نگه‌داشتن شما تلاش بیشتری می‌کند و … .

مقایسه روش رقابتی و همیاری متقابل

1. در یک سیستم مبتنی بر همیاریِ متقابل هر دو طرف برنده‌اند. اما در استراتژی مبتنی بر ایجاد رقابت بین چندین تامین‌کننده برای گرفتن یک سفارش، هیچ وقت چنین مزایایی وجود ندارد.
2. و حتی مشکلات زیادی هم ممکن است پیش بیاید، مثلا یک قطعه (یا مواد خام) اولیه که از چند تامین‌کننده متفاوت تهیه شده باشند همگی می‌توانند دارای کیفیت قابل قبول باشند ولی در بسیاری مواقع برای هرکدام از این منابع، نیاز هست که دستگاه‌ها مجدد تنظیم شوند یا اپراتورها تغییری در اندازه‌های کارشان بدهند که خود باعث توقف خط و عقب ماندن از برنامه تولید می‌شود.
3. و فراموش نکنیم تبدیل تجهیزات یا تغییر استانداردها هم هزینه‌های خودشان را دارند چون معمولا چنین تغییراتی با آزمون و خطا به دست می‌آیند و نیازمند معیوب شدن چند قطعه اول است. هزینه‌های تبدیل که هم دربرگیرنده نیروی انسانی و هم قطعات معیوب است معمولا جزو هزینه‌هایی هستند که به چشم نمی‌آیند اما واقعیت این است که هزینه قطعه تولید شده گران‌تر تمام می‌شود.

نتیجه‌گیری:

به همین دلیل، دکتر دمینگ باور دارد که رابطه با تامین‌کننده مثل ازدواج است یعنی …

1) قبل از هر تعهدی باید همدیگر را خوب بشناسیم،

2) به طرف مقابل (تامین‌کنندگان) احترام بگذاریم و

3) با آن‌ها رابطه بلند مدت مبتنی بر اعتماد و وفاداری برقرار کنیم.

خلاصه، تامین‌کنندگان ابزار نیستند که هر وقت لازم شد از آن‌ها استفاده کنیم و هر وقت هم خواستیم حذف‌شان کنیم بلکه ما و تامین‌کنندگان عضو یک خانواده (سیستم) هستیم. سیستمی که می‌کوشد با تولید و عرضه محصول با کیفیت، انتظارات مشتری را برآورده کند و حتی از آن فراتر رود.

برای مطالعه دقیق‌تر درباره ”رابطه با تامین‌کنندگان و تاثیر آن بر کیفیت“ می‌توانید به کتاب آموزه‌های دکتر دمینگ «فصل 6، همیاری: تامین‌کنندگان و بخش‌ها » و کتاب تولید ناب «فصل 6: هماهنگی زنجیره عرضه» مراجعه کنید.